İnşaat demirleri, betonarme yapılarda kayma ve çekme gerilmelerini karşılamak amacı ile beton içine konulan, özel şekillendirilmiş çelik çubuklardır. Yüzeyinde nervürler bulunan inşaat demiri her zaman günümüzde kullandığımız şekilde kullanımda olmamıştır. İnşaat sektörü 21. yüzyıldan önce genel olarak düz inşaat demiri kullanmaktaydı. Daha sonrasında yapılarda düz inşaat demirinin kullanılmasının birçok hasara yol açtığı ve betonla arasında iyi bir aderans oluşturulmadığı anlaşıldı. Böylelikle Nervürlü demirin üretilmesine ve kullanılmasına başlandı.  Ülkemizde ise 1998 yönetmeliğinden sonra zorunlu oldu.

Ülkelerin betonarme yapılarda tercih ettikleri düz inşaat demirinden verim alamaması, bu çeliğe alternatif olarak nervürlü çeliğin üretilmesini ve kullanılmasını sağladı. Bu demirler betonun dayanımını artırmak için kullanılan çıkıntılı bir inşaat demiri türüdür. Dişli yapıları ve beton ile arasında yüksek bağlayıcılık oluşturmaları inşaat projelerinde güvenle kullanılmalarını sağlar. Nervürlü demirin yüzeyinde girintiler ve çıkıntılı yapılar sayesinde betona daha sıkı bağlanır. Genel standart olarak 12 metre boyunda üretilir.

Nervürlü inşaat demiri, sıcak haddelenmiş çubuğun kontrollü soğuk bükümü ile üretilen, yüksek mukavemetli bir çelik türüdür. Bu çubuğun yüzeyinde nervürler olarak bilinen çıkıntılar vardır, bu nedenle Nervürlü inşaat demiri, nervürlü inşaat çeliği adı verilir. Aslında inşaat demiri olarak bilinmesine rağmen demir değil, çeliktir. Çubukların üzerindeki nervürlerin boyutları 8 mm’den 40 mm’ye kadar değişir. Bu çubukların, düz çubuklara tercih edilmesini sağlayan belirli özellikleri vardır. Bu özellikler, esnekliklerinden maliyet tasarrufu özelliklerine kadar çeşitlilik gösterir.